Verena naar Italië 5

Zondagmorgen na het ontbijt besluiten wij naar het centrum van Turijn te gaan. Dat is 5 km vanaf ons hotel. Het is heerlijk weer en wij gaan met de benenwagen. Na een uurtje zijn wij er en wij gaan eens ontdekken wat hier allemaal is. Er staan hier grote gebouwen en natuurlijk ook weer een kerk. Er staan veel mensen buiten in mooie kleding en onderaan de trap een prachtige open wagen, dat een trouwauto blijkt te zijn. Als de bruid en bruidegom de kerk uitkomen wordt er geknald en vliegen er papieren linten door de lucht. Tevens blijkt het gooien van rijst hier ook in te zijn. Bedoeld als vruchtbaarheid en wij hebben al zoveel mensen op deze aardkloot. Wij gaan de straat VIA PO in en lopen deze uit tot wij op een groot plein komen. Ik noemde het de Povlakte, maar het heet Piazza Vittorio Veneto. Het staat vol met allerhande tentjes, waaronder natuurlijk heel veel restaurants en dergelijke. Als je over de Piazza heen gewandeld bent kom je aan de rivier de PO. Dat is een aardige rivier, die zo te zien ook als vuilnisbelt wordt gebruikt Er ligt van alles in. Maar ja, hebben wij eindelijk de rivier gezien welke wij bij aardrijkskunde op school hebben geleerd en dat is al een tijdje geleden.
Wij gaan een terrasje opzoeken om wat koels te drinken. Een glas witte wijn wordt het. Zoiets kost € 4,00 per glas en € 1,00 voor de bediening op het terras. Ook een manier om geld te verdienen, dat doen wij dus niet meer. Wij gaan straks maar naar het tentje bij het terras tegenover ons hotel. Wij gaan ook nog een wandeling maken door een straat waar allemaal winkels aan liggen en de meesten zijn gewoon open. Hier zit een tentje dat reclame maakt met “Amsterdamse friet” en wij hadden onderhand wel wat trek. Smaakte niet slecht, maar ze had er ook de restjes wat nog in de bak zat ingedaan en die waren wat hard. De Nederlandse patat is toch veel lekkerder. Verder zag het er net zo uit als de Hoofdstraat in Apeldoorn, alleen een keer of vijf langer. Wij zijn maar wat zijstraatjes ingelopen dat zag er leuker uit. Wij hebben geen zin meer om die 5 km naar ons hotel terug te lopen en besluiten om de tram te nemen. Een kaartje bij de tabakswinkel gekocht en voor € 1,50 kun je de hele plaats rondrijden. Hadden eerst de tram die niet onze kant op ging en zijn, toen wij dat in de gaten hadden, overgestapt op de tegemoetkomende. Voor weinig geld zagen wij nog eens wat van de stad.
Tegenover ons hotel is een soort parkje waar ook lange ijzeren banken staan en daar zijn wij maar gaan uitrusten van onze inspanningen van deze dag. Als het wat verder in de avond is gaan wij weer naar ons tentje en zoeken daar een pizza uit. De serveerster liet mij weten dat ik 2 borden zou krijgen voor deze pizza. Ook het biermerk dat ik had gedronken wist zij nog en de frisdrank van Mieke. Wij zijn dus ook een BN’er blijkbaar hier. Zelfs de koffie die wij hadden gedronken had ze onthouden. Dat is nog eens klantenbinding.

Maandag zijn wij met Verena en de twee kinderen, Federico en Valentina, waar zij op past, naar de speeltuin bij haar in de buurt gegaan. Die is achter een prachtige citadel gemaakt. Ze hadden allebei een bal van Verena gekregen en die moesten mee. Ik heb met de jongen een beetje gevoetbald. De bal is oranje en die valt hier wel op. Wij zijn daar een uurtje of twee geweest. Ook nog een ijsje met ze gegeten, waar ze erg van genoten. De boy had zijn hele gezicht onder de chocolade zitten. Er staan overal in de plaats waterpalen waaruit de hele dag water stroomt. Daar maar even zijn gezicht schoon gemaakt. Je ziet ook dat veel mensen dit water drinken. Mieke en ik hebben het maar niet gedaan, want onze maag is niet aan dit water gewend. Verena vertelde dat het een leuk weekend was geweest. Ze hadden geluncht bij de moeder van de vrouw des huizes. Ze had het gevoel dat zij er helmaal bij hoorde.
Met Verena en de kids naar huis gewandeld en daar hebben wij afscheid van Verena genomen. De kans is namelijk groot dat wij haar morgen niet meer zien en woensdag vertrekken wij naar huis. Wij kregen een paar pakkerds en stevige zoenen en Verena liet weten dat zij het leuk had gevonden dat wij haar hadden weggebracht. Nu maar kijken hoe ze het verder gaat maken dit jaar. Ze is in ieder geval bij een goed stel mensen en leuke kinderen.
Wij hebben ’s middags een autoritje in Turijn gemaakt. Ons was verteld dat er een mooi park was bij de rivier de Po. Wij hebben het gevonden, maar het stelde niet zoveel voor. Daarop naar de Basiliek gegaan en dat was wel mooi. Je hebt daar een prachtig uitzicht over Turijn. De Basiliek staat op een van de hoogste heuvels ten zuiden van Turijn. Hier hebben wij ook een paar kaarsjes gebrand ter nagedachtenis aan onze familieleden die er niet meer zijn. Ik had een andere weg genomen naar het hotel en wij reden langs een park, dat groot leek. Ik zei tegen Mieke: "Hier gaan wij stoppen, want hier staat vast wel ergens een kiosk waar je wat kan drinken" en dat was ook zo. Hier hebben wij een half uurtje gewandeld en dat was de moeite waard. Het was een heel mooi aangelegd park en er was van alles te doen. Veel mensen met kleine kinderen kwam je tegen, maar ook hardlopers en fietsers. Het voldeed volgens ons helemaal aan de behoefte, dat merkte je door de drukte die er was.
Wij weer teug naar ons hotel en daar hebben wij ons vermaakt met het kijken naar het verkeer op de rotonde. Dat is steeds weer verbazingwekkend om te zien. ’s Avonds met eten weer het zelfde ritueel, alleen hadden wij nu een pizza kebab besteld. Die was voor treffelijk.
De dinsdag hebben Mieke en ik gebruikt om wat van de omgeving te zien. Wij hebben een tour door de bergen gemaakt rondom Turijn. Dat was een fantastische rit. Door kleine dorpjes met bruggetjes en trapjes, een riviertje en leuke smalle weggetjes. Echt iets voor wielrijders en die kom je dan ook volop tegen. Een was een groep van 40 Nederlanders, die een tour maakte van 185 km. Ze reden individueel, maar best een prestatie als je de bergwegen ziet à la Tour de France. Wij zijn met de auto naar de Colle des Lys geweest 1314 meter hoog. Prachtige uitzichten. Wij hebben er van genoten. ’s Avonds voorde laatste keer naar ons buitenrestaurant geweest en hebben de lekkerste pizza genomen van de vier die wij hebben gegeten en die was met worst. Een heerlijk koel drankje erbij en dat was ons afscheidsmaal. De oberes wilde geen fooi hebben en gaf ons zelfs korting toen wij zeiden dat dit de laatste avond was. Echt leuke mensen die Italianen, tenminste voor ons wel.

De volgende dag alles ingepakt en na het ontbijt vertrokken. Mooie route gereden naar Annecy. Anders dan de heen weg. Aan de overzijde van de weg bij het hotel was een restaurant. Daar hebben wij gegeten en dat was niet om over naar huis te schrijven, dus dat doen wij dan maar ook niet. De volgende dag weer op tijd vertrokken en gebruik gemaakt van de Peace, want anders schiet het niet op. In Bingen gegeten en Mieke het Bingerloch laten zien, waar ik tijdens mijn periode op de Rijnvaart diverse malen doorheen ben gevaren. Dit is het smalste stuk van de Rijn en de stroom is erg sterk. Ik voer op een sleepschip en wij kregen dan ook 2 sleepboten extra om ons schip daar doorheen te loodsen. Je kunt daar maar met één schip tegelijk doorheen
Wij besloten om naar huis te rijden en waren om 22.00 uur thuis.
Wij zien met veel plezier terug op deze reis en hebben genoten van onze kleindochter. De route ernaar toe was prachtig over de binnenwegen, dan geniet je volop van de natuur.
Wij wensen Verena een hele mooie en leuke periode toe in Turijn bij het gezinnetje.