Familiedag Van Rietschoten in Hilversum

Vandaag 16 juni 2018 is de familiedag in Hilversum. Sjaak en Christine zijn degene die deze dag dit jaar organiseren. Co en Mieke vertrekken op tijd want wij worden rond 10.00-10.30 uur verwacht in de Pieter de Hooghlaan 10c waar zij verblijf houden. Maar wij rijden eerst naar Hoevelaken, waar wij verder meerijden met Kees en Nel. Heerlijk toch om je te laten rijden en te weten dat er een goede chauffeur aan het stuur zit.
Iedereen heeft zich aan de eerste opdracht gehouden. Sjaak en Christine verwelkomen ons allemaal van harte en je merkt direct dat je van harte welkom bent. Aangezien wij allemaal op tijd aankomen wordt er volop omhelst en gekust. Daar zijn de Van Rietschotens altijd goed in geweest en degenen die zijn aangetrouwd hebben zich ook volop daaraan overgegeven. Het weer is zodanig dat wij lekker buiten kunnen zitten. De gastheer en-vrouw zijn volop bezig om te zorgen dat wij niets te klagen hebben over de bediening. De koffie "mit etwas dabei " is volop in voorbereiding en voor wij het beseffen staat de koffie met gebak voor onze neus. Wij laten het ons goed smaken. Daarna start het programma dat Sjaak en Christine hebben uitgedacht voor ons.
Wij gaan in colonne op weg naar het centrum van Hilversum. Ik ben blij dat ik niet hoef te rijden, want er is zoveel veranderd dat je zou verdwalen. Wij gaan naar het "oude stadhuis" op de Kerklbrink, zoals de Hilversummers dit noemen. En aangezien wij dat allemaal zijn weten wij precies wat ermee wordt bedoeld. Wij parkeren in een ondergrondse parkeergarage in de Zon en Maanstraat. In onze jeugd een onbelangrijk straatje dat de verbinding vormde tussen de Hilvertsweg en de Neuweg. Je kon er net met een auto door in onze tijd. Nu belangrijk geworden als parkeerplek voor het centrum en er is veel verkeer vanwege dat dit de doorsteek naar de Neuweg is. Tegenwoordig kun je niet meer met de auto over de Kerkbrink, dat is afgesloten gebied.
Wij gaan met elkaar naar het "oude raadhuis" dat nu een museum is. Mieke en ik zijn daar nog nooit binnen geweest en misschien de andere familieleden ook niet. Het was de plek waar Sinterklaas altijd aankwam in onze jeugd. Voor zaken betreffende de gemeente moest je toen al zijn in het Nieuwe Raadhuis, nou ja nieuw. Een zeer beroemd gebouw. Hieronder het verhaal over de bouw en het ontwerp van dit gebouw. Een beetje historie dus.
"Het Raadhuis van Hilversum is het gemeentehuis van de gemeente Hilversum. Het is gebouwd naar een ontwerp van de toenmalige stadsarchitect en directeur van de dienst publieke werken van de gemeente, Willem Marinus Dudok. Het is gebouwd in de periode 1928-1931 en wordt beschouwd als Dudoks belangrijkste werk. Het is een rijksmonument. Het gebouw geniet ook internationaal grote bekendheid en waardering en trekt al tientallen jaren bezoekers uit het buitenland. Volgens de vakliteratuur heeft Dudok zichzelf na deze schepping nooit meer overtroffen, al heeft hij wel enkele gebouwen ontworpen die – vrijwel altijd gebouwd op een kleinere schaal – bewonderd worden. Het raadhuis is gebouwd op de grond van het voormalige landgoed "Witten Hull" dat voor de bouw door de gemeente werd gekocht". Tot zover het stukje over het gemeentehuis. Dudok heeft ook het Gemeentemuseum in Den Haag ontworpen en dat kun je goed zien als je het Hilversumse Gemeentehuis kent. Ik heb ooit eens ergens gelezen dat dit de meest gefotografeerde luchtfoto is, wereldwijd. Voor ons heeft het gebouw ook wel wat, want wij zijn daar allemaal getrouwd.
Nu verder met het museum. Er is hier een fototentoonstelling van Ruben Terlou die door China heeft gereisd en daar prachtige foto's van heeft gemaakt. Er is ook een TV reportage van geweest op de Nederlandse televisie. Het was heel apart om dit te zien en wij hebben er allemaal van genoten. Een ieder op zijn eigen manier. De één was wat sneller er doorheen dan de ander. Hopelijk spreken de foto's voor zich. Wij kregen een seintje dat het tijd werd om te vertrekken. Wij gaan nu in de richting van 's Graveland. Onze lunchplek ligt aan deze weg. Het is een oude boerderij, Land en Boschzicht aan de Leeuwenlaan 34 in 's Graveland waar biologische groentes worden gekweekt die veel aftrek vinden. Het eerste bedrijf in Nederland die dit deed. Wij hadden een mooie plek buiten gevonden, maar de regen gooide roet in het eten, haast letterlijk. Wij kregen een mooie plek binnen in een kas en daar was het ook goed toeven. Het middagmaal smaakte iedereen prima en wij hebben toch heel wat tijd hier doorgebracht, omdat wij na de lunch de akkers konden gaan bekijken waar alles wordt gekweekt. Het zonnetje scheen weer volop, dus hadden wij geen haast. Naast dit huis ligt nu een zorgcentrum. Hier was in de jaren 50/60 een bejaardenhuis waar mijn Oma Went uit Laren haar laatste levensjaren heeft gesleten. Mijn vader ging haar vaak bezoeken op zondag. Ze was erg geliefd bij de familie van mijn moeders kant.
Na een poosje gaf Sjaak ons een seintje dat het tijd was om weer op weg te gaan naar de Pieter de Hooghlaan en zoals wij zijn hebben wij zijn bevel zonder morren opgevolgd, want allen zijn benieuwd wat er nu gaat volgen. Aangekomen konden wij allemaal buiten op de achterplaats zitten. Het weer werkte nog steeds volop mee. Boven hadden zij er dus ook rekening mee gehouden dat wij vandaag als familie zouden samenkomen. Heerlijk zo'n samenwerking toch.
Onze verwachtigen werden niet beschaamd, de glazen en dranken werden op tafel gezet, maar dat was niet het enige er kwamen ook nog hapjes langs. Je begrijpt dat wij dit niet aan onze neuzen voorbij lieten gaan. Het was heerlijk. Wat werden wij toch goed verzorgd door onze broer en zus.
Opeens was Sjaak verdwenen en werden de tafels voorzien van een kleed waar borden en bestek op werd gelegd. Er stond ons dus nog wat te wachten, maar wat dat zou zijn is nog geheim. Na klein half uurtje kwam Sjaak terug met heel veel plastic zakken, waaruit wij konden opmaken dat hij bij de Chinees was wezen winkelen. Ik moet zeggen dat het een rijke voorziene tafel werd en wij er allemaal erg van hebben genoten. Het eten was fantastisch en iedereen heeft het zich goed laten smaken. Het was "veel te veel" zeggen wij dan en dat was ook zo. Er bleef genoeg over voor de volgende dag, denk ik. Wij hadden echt allemaal onze buiken vol. Het was heerlijk.
Sjaak had nog een mooi fotoprogramma gemaakt, het was een soort kwis. Dat was heel leuk. Komen er weer herinneringen van jaren geleden naar boven. Wij hebben daar allemaal erg van genoten. Dat bleek wel uit de antwoorden die werden gegeven. Ja en dan komt er een einde aan zo'n mooie dag. Na nog een kopje koffie/thee als afscheid werd het zo zachtjes aan tijd om te vertrekken. Dat hebben wij gedaan, nadat wij allemaal onze gastheer en-vrouw hebben geknuffeld en gezoend en uiteraard van harte bedankt voor deze fantastische dag. Iedereen heeft ervan genoten, dat staat vast.