Periode in Lonehill t/m 5-11-2017

Vandaag, 3-11-2017, lijkt het kwartje bij Mieke te zijn gevallen. Ze begon te vertellen dat ze met vakantie is en in het huis van Jan. Dat was een hele geruststellling. Ria is ook aanwezig. Er staat op haar plekje in de tuin een rozenstruik en vandaag bloeit de eerste witte roos. Ze heet ons dus welkom.
Na het ontbijt zijn wij met Mieke in de rolstoel van Marlene (spreek uit Marlien), die hier staat, naar het Lonehill shoppingscentrum gelopen. De eerste bekende Hadidad vogel hebben wij ook al gezien. Hij laat een heel schorre schreeuw horen.
Het is lekker warm weer. Het zal nu ongeveer 27 graden zijn. In dit centrum heeft Sonja een zwembadwinkel en nu het hier voorjaar is kunnen ze het werk haast niet aan. Goed aanpoten dus met zijn allen. We zijn eerst naar de Liquerstore gegaan en hebben daar wat ingeslagen. Twee flessen Commando Brandy, een witte port van Boplaas en 2 flessen Adelpracht Late Harvest. Dit hebben wij bij Sonja gebracht die het mee naar huis zou nemen. Mieke en ik zijn daarna lekker gaan lunchen bij een restaurant M&B geheten in dit winkelcentrum. Daarna met Mieke in de rolstoel naar de lift gegaan en boven gekomen kun je het pad volgen naar ons verblijf op Lanzerac. Mieke heeft dit gelopen en dat ging prima. Ik denk dat het een afstand van 750 meter is, maar dan gaat de eerste 500 m als vals plat omhoog. Ze heeft het volgehouden tot Jan zijn huis. Echt fantastisch van haar. Dat geeft de burger moed, zeggen wij dan. ’s Avond heeft Sonja een braai gehouden en dat was voortreffelijk. Heerlijk van genoten. Wij konden weer merken dat wij in den vreemde waren, want ’s avonds onweer en regen. Vonden ze hier niet zo erg. Op tijd naar bed en Klaas Vaak heeft ervoor gezorgd dat wij snel van de slaap genoten.
4-11-2017 Het was al lekker warm, zo‘n 23 graden, toen wij uit bed kwamen. Hadden geen wekker gezet, want er zou worden uitgeslapen, omdat Sonja niet naar haar winkel hoefde. Achteraf bleek dat iedereen er al tijdig uit was. Wij kwamen om 11.40 uur de kamer inwandelen en konden zo aan de brunch. Sonja wilde nog wat in kopen en vroeg of wij mee wilden naar Fourways Mall. Dat wilden wij wel. Het was wat betreft autoverkeer een drukte van je welste, maar Sonja is net als Ria, ze vindt wel een goed plekje, dat heel dicht bij de ingang is. Mieke en ik hebben besloten om ze een lazy Susan cadeau te doen voor het heerlijke en warme onthaal tijd die wij hier hebben. Die van hen was verregend op een houten tafel buiten. Ze vonden het heel leuk en had natuurlijk niet gehoeven, maar ’s avonds was hij al in gebruik. Deze is van steen, dus kan niet verregenen. Een heerlijk drankje in onze kelen gegoten en daarna weer van een fantastisch maaltijd genoten. Sonja kookt heerlijk, maar ze heeft dan ook een goede leermeester gehad. Na het Hollandse nieuws te hebben bekeken zijn wij naar bed gegaan en daar wij waren wel aan toe, want de ogen vielen al dicht voor wij goed en wel onder lakens lagen.
5-11-2017 Een heerlijk zonnetje maakt ons wakker net voor half acht. Mieke en ik hebben besloten om met de familie mee ter kerke te gaan. Wij kennen hier al aardig wat mensen die wij steeds in de kerk ontmoeten. Wij vielen met onze neus in de boter, want er werden 6 kinderen gedoopt. De laatste dopeling werd door een andere dominee besprenkeld, dat was haar Oupa uit Transvaal. Hij mocht ook de preek verzorgen, dus de dominee van dienst had een makkie vanmorgen. De preek ging over de verloren zoon, die terug keerde naar zijn vader die hem al in de verte zag aankomen. Ik zei tegen Mieke; “Dat was vast in Transvaal”, want dat is plat land. Na afloop koffie drinken, handjes schudden en een praatje maken met deze en gene. Op naar huis. Ik was trouwens de bestuurder, want Sonja moest naar de winkel. Heb ik alvast weer geoefend in het links rijden. Rond half vier werden wij aan tafel geroepen en stond het zondagdiner al klaar. Was de moeite waard om daar even rustig voor gaan zitten en dat hebben wij dan ook met veel genoegen gedaan. Zijn nu allemaal aan het uitbuiken en dat is ook heerlijk.