Zuid-Afrika week 4

Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt zijn wij de kant op gegaan van Hermanus. Het is nu zondag 19-11-2017. Onderweg aangegaan bij Marie Gouws en haar man Ed in Albertinia. Zij was in 1997 de postmeester in Grootbrakrivier en wij hebben nog steeds contact met ze. Er werd van ons verwacht dat wij bleven eten en wij hebben een heerlijke warme maaltijd gekregen. Ik had nog wat postzegels voor haar meegenomen, want die spaart ze. Zo doende kwamen wij ook met haar contact in 1997. Tijdens onze verjaardagen in Grootbrakrivier kregen wij veel kaarten uit Nederland en zij vroeg of ze de postzegels mocht hebben. Dat hebben wij gedaan en ik stuurde haar ook wel postzegels toe vanuit Nederland of nam ze mee naar Zuid-Afrika. De bedoeling is dat wij 2 nachten gaan logeren bij Lia op Arabella, onze schoondochter. Wij werden hartelijk ontvangen door een verbaasde Lia, die dacht dat wij de volgende dag zouden komen. Dat was dus niet zo. Hebben hier ook Sebastiaan en Simon ontmoet. Uiteraard werd er weer heel wat afgekletst onder het genot van een heerlijk glaasje Adelpracht Late Harvest.
Maandag, 20-11-2017, na een heerlijk ontbijt ben ik eerst mijn reisdagboek gaan bijwerken, want als je te lang wacht weet je echt niet meer wat je allemaal hebt gedaan. `s Middags naar Hermanus gegaan om te kijken of wij kunnen krijgen wat Verena graag wil hebben. Een klein tasje waar je pasjes en dergelijke in kan doen, maar dan van de huid van een bokkie of zo. Daar zijn wij in geslaagd. Verder nog niet gevonden wat wij wilden hebben, dus zijn wij weer richting Arabella gegaan. Onder het genot van een glaasje wat met elkaar "gesels". De tijd vliegt dan en voor wij het wisten zaten wij aan de avondmaaltijd. Uiteraard koop ik ook steeds zuid-afrikaanse kranten om de gang van zaken over Zuma en Mugabe te volgen. Het ziet er naar uit dat Mugabe snel zijn biezen zal pakken. Of zijn vrouw, die zij hier Gucci Grace noemen, dan bij hem zal blijven betwijfel ik. Wij gaan bed toe voor de laatste nacht in Lia haar huis.
Dinsdag, 21-11-2017, zijn wij op tijd uit bed, want wij moeten om 12.00 uur bij de tandarts in Kaapstad zijn. Mieke krijgt daar een nieuw gebit aangemeten en dan ziet ze er nog knapper uit natuurlijk. Na een hartelijk afscheid van Lia, Sebas en Simon gaan wij op weg. Vermoedelijk zien wij Lia nog wel een keertje als wij een tourtje naar Stellenbosch gaan maken. Sebas is aankomend weekend bij Marcel. Op de St Lowry's Pas stoppen wij even maar de verkopers zijn er niet. Vast te koud en te nat. De bavianen geven ook niet thuis. Al de keren dat wij hier zijn gestopt hebben wij ze éénmaal gezien. Het is rustig op de weg, maar als wij bij Kaapstad naderen neemt de drukte toe. Het weer is "koelerig" zoals ze dat hier noemen. De Tafelberg is dan ook gedekt. Geen toeristen naar boven, want er staat ook een stevige wind. Het is zo dat overal waar ik kom het gaat regenen en inderdaad onderweg krijgen wij de eerste regenbui. Zijn ze in Kaapstad heel blij mee, maar om wat aan het watertekort te doen moet het dagen achtereen regenen. Bij de tandarts zijn wij een kleine 4 uur zoet met opmeten, happen en alles wat erbij hoort. Als alles goed gaat kunnen wij maandag Mieke haar nieuwe gebit ophalen. Dus nog even wachten voor ze nog knapper er uit ziet dan ze nu al is in mijn ogen. Dan op weg naar Marcel die in Seapoint woont. Dat is snel gevonden en hij komt ons ophalen en brengt ons naar de parkeerplek die wij op dit terrein mogen gebruiken. Op die zijn plek kunnen 2 auto's staan, dat is dus dik in orde. Uiteraard wordt er gezoend en geknuffeld. Mieke is blij om haar zoon te zien en ik ook. Op naar zijn appartement en dat ziet er heel mooi uit. Het uitzicht is fenominaal. Kijkt uit op de baai en Robbeneiland. Hij zit 6 hoog. Het waait nog steeds aardig. Het weekend was het springtij en stond het water op de weg vertelde Marcel. Wij hadden heel wat bij te praten bij een glaasje wijn, dat praat wat makkelijker. Marcel gaat het diner bereiden en wij zitten op het balkon te genieten van het uitzicht. Je raakt niet uitgekeken. Je kunt zelfs Bloubergstrand zien. Wij hebben buiten gegeten en het was heerlijk. Vandaag je whatsapp ontvangen Jacob. Mooi dat de kaart op tijd was en wij zijn benieuwd hoe de dag is geworden. Geniet er in ieder geval met zijn allen van. Dat mag wel na zo'n lange periode van trouw en liefde. Na het Nederlandse nieuws zijn wij naar bed gegaan. Wij zien op CNN dat het groot feest is in Zimbabwe en nu maar hopen dat zijn opvolger het beter doet. Zuma is nu ook gewaarschuwd. Hij ziet hoe snel het kan gaan. Is namelijk ook bezig om zijn vrouw naar voren te schuiven om president te worden. Dan kan hij nog steeds aan de touwtjes trekken. Alleen heeft hij zijn vice-president nog niet de laan uitgestuurd. Welterusten allemaal.
Ik kan nu foto’s plaatsen, want het Internet bij Marcel is daar snel genoeg voor. Dus ook kijkplezier. Druk op de A om het geheel wat groter te maken.
Woensdag, 22-11-2017, begint de dag wat grauw. Het heeft vannacht hard gewaaid en de regen kwam met bakken de lucht uit. Marcel is na het ontbijt naar zijn werk gegaan en ik ben foto's bij het reisverslag gaan zetten. Zijn internet is snel genoeg om dit te doen, maar wel in porties. Tussen de middag neemt Marcel ons mee voor de lunch. Een heel mooi tentje en je kon heerlijk buiten zitten uit de wind. Dat was in de Arthurstraat, dus dat kon niet misgaan. Terras was afgezet met glasplaten. Chickenpie gegeten, heerlijk en voedzaam. Wij kunnen dan ook niet alles op. Hierna gaan wij met zijn drieën een kort wandelingetje maken op de boulevard. Het weer is opgeknapt en zonnetje schijnt heerlijk. Wel is de wind nog wat aan de stevige kant, maar een ijsje kan er best nog in en dat was heel lekker. Af en toe zie je zeeschepen langs komen, meestal containerschepen. Zij varen nog wel een aardig eindje uit de kust, want die is hier best verraderlijk. Met Marcel boodschappen voor vanavond wezen kopen. Linda komt ook eten, dat lijkt ons wel leuk. Wij hebben Linda ook nog in Franshoek ontmoet. Ze zal er rond half zeven zijn. Daarna naar huis en gaat ieder dat doen wat gedaan moet worden. Mieke puzzelen, Marcel koken en ik aan mijn verslag werken. Als Linda komt is alles klaar en gaan wij buiten op het balkon eten met een mooi uitzicht op zee. Marcel heeft kip met currie gemaakt. Dat eet heerlijk weg met een lekker wijntje erbij. Na het Nederlandse nieuws gaan wij ons slaapplekje opzoeken en hebben totaal geen moeite om in slaap te komen. Ik zou dus zeggen en welterusten en tot morgen. De dagen gaan nu toch wel snel hoor.
Donderdag, 23-11-2017 zijn wij naar een markt in het centrum geweest
Daar stonden heel wat kraampjes, maar wel veel van het zelfde. Heel veel tassen, Verena zou haar ogen uitkijken denken wij. Wilde een brede riem kopen voor Mieke, maar kon het niet eens worden over de prijs. Op een geven moment zei de man die in de kraam stond dat ik maar moest vertrekken en mijn geld kon houden. Zijn maten waren het er niet mee eens. Zijn prijzen waren hoger dan in Nederland, dan ga ik het niet hier kopen. Alleen hij geloofde het niet, maar dat is zijn probleem. 's Avonds met Marcel uit eten geweest in een mooi restaurant in de buurt waar hij eerst heeft gewoond. Was erg leuk en wij hebben lekker wat af kunnen praten.
De volgende dag, 24-11-2017 zij wij eerst naar Seinheuvel geweest en inderdaad Ismael de schilder, die wij vorige keer hebben ontmoet, was er. Een praatje met hem gemaakt en hij herkende ons. Hem verteld dat ik een brief had gestuurd aan de heer Bentinck, directeur van Talens. Die heeft mij gebeld en gezegd dat hij het enthousiasme van deze man zo leuk vond dat hij er wat aan wilde doen. Zou via het depot in Johannesburg zorgen dat hij workshops mocht geven. Ismael liet mij weten dat niemand contact met hem had opgenomen. Ik liet hem weten dat ik in Nederland weer een brief zou schrijven. Hij verdedigde de heer Bentinck nog met de opmerking dat zo'n groot bedrijf geen tijd voor hem heeft. Ik hoop van wel. De man maakt echt mooie schilderijen. Daarna zijn wij bij Lindy Kokhuis op bezoek geweest in Houtbaai. Dat is de vrouw van Mike, een oud-commando, die al vele jaren in Zuid-Afrika woonde. Hij is overleden na een lang gevecht met de kanker in zijn lijf, dat hij uiteindelijk heeft verloren. Op de weg naar Houtbaai staan stalletjes langs de weg en die hadden wat wij zochten. Hier wat gekocht en wij gaan er nog een keer heen, want wij willen nog wat kopen daar. Lindy was blij dat wij er waren en wij hebben dan ook heel wat afgepraat. Zij vertelde dat zij nieuwe doelen in haar leven heeft gevonden. Dingen die zij altijd al graag wilde, maar dat Mike ook graag dingen deed en zij zorgde ervoor dat hij dat kon. Zij regelde in hun 44 jarig huwelijk alle zaken die thuis moesten worden gedaan en dat deed ze dan ook heel goed. Ze zit niet bij de pakken neer en is erg druk, meer onderweg dan ze thuis is en ze vindt het heel leuk om te doen. Na een uurtje of vier zijn wij weer opgestapt en naar ons tijdelijke huis in Kaapstad gereden. Marcel heeft gemakkelijk gekookt. Eten bij de afhaalchinees gehaald. Was lekker, maar heel anders dan in Nederland. Uiteraard weer het Nederlandse nieuws bekeken en wij hebben gemerkt dat ze ons niet missen. Daarna de lakens opgezocht en wij waren snel in dromenland. Elke nacht beleef ik wel wat in mijn dromen. Soms weet ik zelfs wat ik heb gedroomd en je vindt het nooit raar wat er in je droom gebeurt. Zoals politieagent in Den Haag of rijden met een bus. Haast nooit vervelende dromen.
Zaterdag, 25-11-2017, wat gaat de tijd toch snel. Over 5 dagen weer in Apeldoorn. Verlangen niet naar het koude weer, maar ja zo is het nu eenmaal. Vandaag hier weer 23 graden. Vanmorgen zijn wij met Marcel meegereden naar Somerset West. Naar het Somerset College geweest, waar Sebastiaan en Lennard studeren. Sebas heeft zijn eindexamen achter de rug en wacht nu op de uitslag. Die komt uit Cambridge, want die studie volgt hij. Hij is positief over de uitslag. Die wordt in januari bekend en dan komt hij naar Nederland. Gaat studeren in Rotterdam op de International Business School. Lennard is nog bezig met examens en moet dan nog één jaar en komt dan ook naar Nederland. Hij wil piloot worden. Het liefst bij de KLM. Wie weet of dat lukt, maar hij wil graag. Dus kan het niet bij de KLM dan ergens anders. Hij wil zijn droom waar maken. Lennard blijft dit weekend op het college. Wil studeren voor het examen van maandag. Sebas is met vriendjes naar een popconcert op het haventerrein in Kaapstad. Morgen gaan wij met beiden lunchen in Somerset West. Mieke en ik zijn naar Houtbaai geweest en hebben daar een korte boottocht gemaakt in de baai. Chapman's Piek vanaf de boot gezien. Daar zou in de bergen een geest wonen die deze naam heeft gekregen. Er is nu een weg over deze Piek heen gemaakt waar 12 jaar aan is gewerkt. Is een prachtige tocht met geweldige uitzichten. Er is een paar jaar geleden een ongeluk op de Piek geweest. Er is een rotsblok van de berg afgerold en terecht gekomen op een auto met 2 vrouwen erin, die op slag dood waren. Is de weg maanden afgesloten geweest in verband met werkzaamheden aan de weg en de berg, want dit wilde men niet nogmaals meemaken. Daarna koers gezet naar de rotsen waar de walrussen de zeerobben wonen. Er lagen er honderden en dat was te ruiken ook. Hierna weer terug naar de haven. De boot schommelde heerlijk. Dat was leuk om weer eens mee te maken. Hierna nog wat gekocht bij de stalletjes en dan naar huis. Vanavond zijn wij alleen. Marcel is uit. Wij hebben bij de Spur gegeten in de Arhurstraat. Je bent hier dus ook bekend Arthur. Één grote portie met zijn tweeën en dat vonden ze geen probleem en het was heerlijk. Zijn nu weer thuis en gaan zo eens kijken of ons bed nog op dezelfde plaats staat.