Verblijf in Smithers

Onze eerste nacht in Smithers ging goed. Snel in slaap en laat wakker. Na het ochtendritueel, het is nu 29-5-2017, zijn wij de koffers gaan uitpakken, want hier blijven wij wel een poosje. Wij hebben voor Dini een doos met 5 puzzels meegenomen van 1000 stukjes per puzzel, waar ze erg blij mee is. Kan ze weer even vooruit, want puzzelen doet ze graag. Alleen niet degene met veel blauwe lucht of één egale kleur, die zijn haar te moeilijk. Daar hebben wij dus rekening mee gehouden. Ook hebben wij de Libelles van de laatste maanden meegenomen. Die gaan straks de ronde maken door Smithers bij de Nederlanders hier. Wij zijn daarna naar Wilma haar huis gegaan om een kopje koffie te drinken en haar huis te bekijken. Ze woont aan de 4th Ave, huisnummers 3620. (Het zijn geen oplopende nummers op de huizen zoals bij ons. Het nummer wordt je toegewezen op het moment dat je de kavel koopt. Mijn zuster heeft 3988 en 2 huizen bij haar vandaan is het nummer 3970). Het is een mooi groot huis met dubbele garage, grote woonkamer met keuken. Sundeck met hottop, daar wil ik nog wel een keertje in voor wij weggaan.
's Middags zijn Mieke en ik een wandelingetje gaan maken door het dorp. Het was 2 uur toen wij vertrokken en rond 5 uur waren wij al thuis. Dini vertelde, toen wij binnenstapten, dat ze bekant de Search and Resque had willen bellen om ons te gaan zoeken, omdat ze zich niet kon indenken dat je 3 uur in Smithers kon rond wandelen. Nu wij wel en het beviel ons goed. Het weer was perfect zo rond de 29 graden met een klein windje. Onderweg wat gegeten en gedronken, opticien geweest om mijn bril bij te stellen en door de supermarkten heen gewandeld en bij liquerstore een zoet wijntje gekocht. Wij hadden een perfecte middag. In de avond tv gekeken en onderwijl werd er weer heel wat afgepraat. Op tijd naar bed en daar werden wij ook door Klaas Vaak verwacht, want wij waren snel in slaap.

Vandaag 30-5-2017 is onze jongste broer Paul jarig. Geboren in 1950, dus nu een pensionares en die mogen op kosten van de AOW en het pensioenfonds genieten van het leven. Volgens de politicie allemaal rijke mensen waar geld te halen is en daarom maken wij het zo snel mogelik op. Dini belt altijd op verjaardagen, maar door het vele geklets samen is zij de tijd vergeten. Tussen Smithers en Huizen is het tijdsverschil 9 uur. Ze belde nog wel, maar er werd niet opgenomen. Paul lag vast al op bed. Vandaag opnieuw geprobeerd maar geen gehoor. Is vast op vakantie. Sorry Paul, wij hielden Dini aan de praat. ’s Morgens mijn verhaal gemaakt en daarna bij Wilma thuis op Internet gezet. Zij heeft een internet en Dini niet, want die heeft geen computer of iets wat erop lijkt. De verhalen gingen snel genoeg, maar met de foto’s ging het tergend langzaam. Dat maak ik anders in Nederland wel in orde. Er staan ook foto’s op van onze wandeling in Sauerland, zodat de mannen kunnen zien wat zij hebben gedaan daar. In Nederland ga ik ze wel op de juiste volgorde zetten. Vanavond zijn wij uitgenodigd om mee te gaan naar een nieuw restaurant in town. Kimberley heeft dat voor de groep gereserveerd, maar was er zelf niet bij omdat ze moest werken. Het is er nu druk, want iedereen wil weten hoe het restaurant is. Er zijn hier meerdere restaurants, dus je moet er echt wel uitspringen wil je indruk maken op je klanten. Nu dat deed het wat ons betreft niet. Het eten was gewoontjes en je moest heel veel moeite doen om de serveerster haar aandacht te trekken. Wat Dini betreft hoeven ze er niet meer naar toe. Dini gaat iedere dinsdagavond met haar dochter Wilma, kleindochters Melanie, Velerie, Kimberley en Kiana (docher van Ed en Debbie) uit eten. Het was beregezellig met elkaar. Van het gezelschap hebben Mieke en ik dan ook erg genoten. Kiane werkt hier als kapster. Haar ouders wonen in Vernon B.C. dat ligt 12 uur rijden van Smithers in zuidelijke richting. Kiana woont bij Wilma in. Thuis nog wat nagepraat en op de tv naar Wheel of Fortune en Jeopardy (gevaar) gekeken. Favourite spelletjes van Dini. Een lekker glaasje gedronken en daarna op naar bed. De dagen vliegen voor bij.
Het is alweer 31-5-2017 en wij gaan de laatste dag van deze maand uitluiden met een bezoek in de middag aan Irene en Allen Cormier. Dat wordt vast een leuk bezoek, maar dat lezen jullie de volgende keer wel. Vanmorgen hebben wij weer met zijn drieën aan de ontbijttafel gezeten en verhalen uitgewisseld over vroeger. Dat is steeds een leuk ding om te doen. Dini weet van haar jeugd veel af en ik was daar meestal bij betrokken. Dat is leuk om te horen, want sommige dingen weet ik echt niet meer. Ook over de kleuterschool gepraat en dat is voor mij eigenlijk een zwart gat. Ik weet dat ik erop heb gezeten, maar dat is dan ook alles. Over de periode na de oorlog, dat mensen vanwege armoe en ondervoeding scabbies kregen en daar weet ik nog wel alles van af. De periode dat er roodvonk in de famile was en mijn zus Ria en ik gewoon thuis waren, maar niets hebben gekregen, maar wel vrij van school waren. Dat vond ik wel leuk. Ik heb nog geprobeerd om Petra Stam-IJlst te bereiken en nu lukte het wel. Een afspraak gemaakt om maandagmiddag daar op bezoek te gaan. Dat wordt dan ons laatste bezoek in Smithers voor wij weer gaan vertrekken. Morgen zijn wij van plan om zijn drieën naar Pr. Rupert te gaan. Een plaatsje aan de Grote Oceaan dat sinds kort ook in de lijst van cruiseschepen is opgenomen. Lijkt ons leuk om dat eens te zien.
Om 15.30 uur waren wij bij Irene en Allen. Hartelijke begroeting, daarna ging Mieke aan de klets met Irene en ik ging met Allen naar de kapsalon. Ik ben weer fantastisch geknipt door Allen. Hij is een 1e klas kapper. Ik zag Mieke met Irene in de tuin en ze hadden de grootste lol. Na de knipbeurt en tuinwandeling zaten wij met elkaar in de livingroom. Mieke en ik dan, Allen en Irene waren aan het kokkerellen. Het diner was heerlijk ook al had ik wel eens ruzie met de spagetti. Allen gaf mij toen maar een mes en dat was een prima idee van hem. Daarna nog een heerlijk dessert. Onderwijl werd er ook heel wat afgepraat en je merkt dat ze gek op elkaar zijn. Het is een fijn stel. Na het het eten met elkaar een wandelingetje gemaakt in de buurt waar zij wonen. Komen allemaal herinneringen boven als je daar rondwandelt. Het huis van Wijchert en Wilma staat daar vlak bij en ook de plekken waar ik ben geweest als ik alleen in Smithers was. Die tijd is voorbij, maar vergeten zal ik het nooit. Er zijn veel mooie herinneringen. Hierna nog een kopje koffie met elkaar gedronken Na nog wat leuke herinneringen opgehaald te hebben zijn wij tegen half negen weer naar ons verblijf gegaan. Met Dini hebben wij weer heel wat afgepraat, vooral over onze jeugd en onze ouders. Komen samen tot de conclusie dat wij geen slechte jeugd hebben gehad. Na nog een lekker drankje met elkaar genuttigd te hebben zijn wij naar bed gegaan. Morgen op naar Prins Rupert.