Kees 70 jaar, dat is een feestje waard

Wij vieren Kees zijn verjaardag dit jaar op een bijzondere lokatie. Alle familieleden en vrienden hadden een prachtige in kleur gemaakte uitnodiging gekregen. De bedoeling is dat wij op zaterdag 13 oktober 2018 ons melden om 17.00 uur bij het Koetshuis van Kasteel Stoutenburg te Stoutenburg om met elkaar dit feestje te vieren. Kees zijn eigenlijke verjaardagsdatum is 16 oktober, want toen heeft hij het levenslicht aanschouwd in Hilversum. Volgens Kees maak je maar één keer in je leven mee dat je tot de zeventigers gaat behoren en daarom doet hij het dit jaar eens anders en op een zaterdag dan is meestal iedereen vrij. Uiteraard hebben Mieke en ik ons direct aangemeld, want zoiets wil je toch niet missen. Toen Mieke en ik het terrein opreden merkten wij dat er meerderen waren die vermoedelijk net zoals wij hebben gedacht, zo van "Dat willen wij meemaken", want er liepen en zaten al heel wat grote en kleine mensen. Wij hebben ons snel bij ze gevoegd en toen wij de jarige en uiteraard ook Nel van harte hadden gefeliciteerd zijn wij al de anderen gaan begroeten en daar waren wij best een tijdje zoet mee. Het zag er heel gezellig uit. Er hing aan lange lijn over het grasveld en daar hingen al heel wat sokken aan. Iedereen had namelijk van Renate een brief gekregen om een paar oude sokken mee te nemen en dat wij dat niet tegen Kees mochten vertellen. Het bleek wel dat iedereen er aan gedacht had om die sokken mee te nemen en Kees wist nergens van. Wat er mee ging gebeuren was voor ons ook nog een verrassing, maar het zal zeker iets met de jarige job te maken hebben.
Er was koffie/thee met een overheerlijk hapjes erbij. De verzorging begon dus al prima. Het weer werkte volop mee en er stonden stoelen en tafels genoeg buiten, zodat wij lekker konden zitten in de bekende kringetjes. Ook nu bleek er weer genoeg stof tot praten bij iedereen. De kinderen vermaakten zich ook best. Er werd van alles gedaan. Muziek voor Opa zijn verjaardag. Moesten Opa en Oma wel even goed voor gaan zitten natuurlijk. Wij zijn er ook maar even bij gaan zitten, want er kwamen nog meer cadeutjes aan. De kleinkinderen en dan vooral de jongens hielden in de gaten of onze glazen nog wel waren gevuld en kwamen regelmatig langs om na te gaan of wij nog wat wilden hebben. De hapjes werden rondgebracht en op de tafel stonden knabbeltjes. Het was allemaal prima verzorgd. De kinderen en kleinkinderen van Kees en Nel kwamen naar voren om Pa c.q. Opa een cadeau te overhandigen. Kees was wel even bezig, want het gezin Van Rietschoten-Stehouwer is aardig uitgebreid. Wij mochten allemaal meegenieten van dit mooie moment. Ik denk dat Kees en ook Nel af en toe de tranen in de ogen hadden, wij wel in ieder geval. De kleinkinderen hadden een mooi cadeau en dat was een foto waar ze allemaal opstonden. Het oudste en jongste kleinkind (Benthe en Floor) overhandigden nog een cadeau (een nieuwe brievenbus) aan hem. Kees en Nel zijn met Johan, Eveline en kleinkinderen naar Oman geweest en kregen daar ook een mooie fotorapportage van. Renate, Sjoerd, Johan, Eveline, Annemieke en René hebben samen de roestvrijstalen brievenbus gegeven. Ik weet dat Renate heel druk was met de kinderen, die met de dobbelsteen mochten gooien of hem wegschopten. Dan kwam er een getal te voorschijn en dan had Renate een papier waarop een vraag voor Pa stond dat verband hield met de sokken aan de lijn, die hadden ook allemaal een nummer van 1 tot 69. Renate had een metalen ”tegel” beschilderd met de tekst: “69 oude sokken aan de lijn, voor de 70e moet je binnen zijn!” Ik weet dat er veel plezier bij de kinderen was met het wegschoppen van de dobbelsteen, die niet van steen was trouwens. Kees moest een hele lijst beantwoorden en dat deed hij heel knap. In de tussentijd waren de kinderen al aan de pizza. Ook de ouderen kregen een heerlijk buffet voorgeschoteld. Het was uit de kunst. Hierna werd de koffie geserveerd met bijzonder gebak van de plaatselijke bakker. Je weet als gast, als de koffie eraan komt is het einde van het feestje in zicht. En dat bleek ook. Er werd al druk opgeruimd en de spullen ingepakt die mee naar huis moesten. Onderwijl moesten Kees en Nel ook de gasten goedendag zeggen, maar dat ging ze goed af. Al met al was het een geslaagd verjaardagsfeest en ik denk dat Kees erg heeft genoten. Dat is ook wel te zien aan de foto's. Kees en Nel namens ons allen van harte bedankt voor deze leuke en mooie uren.