Dag 2 Sauerland 2016

1e wandeldag, route Rhein Weser Turm – Ederquelle

Ik had de wekker op half zeven gezet, dacht ik, maar er ging geen wekker af rond die tijd. Gelukkig werd ik vlak na half zeven wakker. Het ontbijt is vanaf zeven uur en als ik tegen die tijd bij de ontbijtzaal kom, merk ik dat ik zeker niet de eerste ben. Er zitten al heel wat mannen die van hun ontbijt genieten. De reden dat het ontbijt zo vroeg is omdat wij vanaf het hotel een behoorlijk stuk rijden moeten naar het beginpunt, dat is vandaag Rhein Weser Turm waar wij in 2015 zijn gestopt.
Om te voorkomen dat ik krijg te horen dat de hoogtemeters niet goed zijn heb ik dit jaar alle lopers de verschillen in hoogtes toegestuurd. Even na acht uur zit iedereen in de busjes en gaan wij vertrekken. Bij aankomst op ons beginpunt regent het zachtjes, maar als dat aanhoud wordt je er ook zeiknat van. Wij hebben één buitje gehad, maar het duurde wel haast de hele dag. Nadat de groep was vertrokken zijn wij op zoek gegaan naar het punt waar de koffiestop door Casper was gepland. Gérard en ik hadden de coördinaten ingevoerd, maar het lukte ons niet om direct de plek te vinden. Pas na zeker 45 minuten vonden wij de groep, die verkleumd van de kou en regen blij waren ons te zien. Theo zei dat wij bij het kerkje in Heinsberg rechtsaf moesten gaan en dan doorrijden tot aan de route. Wij moesten op de asfaltweg blijven. Dat hebben aan beide zijde van de kerk gedaan, maar wij kwamen op zandpaden uit. In Heinsberg een jongedame aangesproken en gevraagd of zij wist welke weg wij moesten hebben om daar te komen. Voorbij de kerk, vanaf de plek waar wij stonden, linksaf gaan en dan rechtsaf bij de kinderspeelplaats. En ja hoor deze weg bracht ons naar de mannen. Zij en ook wij waren blij elkaar te zien en de warme koffie met een koekje ging er goed in. Dit was de eerste keer waaruit bleek, dat ik de route niet had verkend met de auto, zodat ik niet wist waar wij moesten zijn. De marsleider liet de mannen weten dat zij weer in de benen moesten en de groep gaf hier gehoor gaan. De lunchpauzeplek wisten wij wel op tijd te vinden en daar stond een mooie hut waar de mannen droog konden zitten. Er zaten daar twee mensen te rusten, maar door daar eens in te lopen en te tellen hoeveel personen er konden zitten, namen deze man en vrouw na een goede tien minuten de benen namen konden wij onze lunchpakketten en drankjes (koffie, thee, frisdrank en water) in de hut zetten. De mannen bleken aardig doorgelopen te hebben want wij hoefden niet lang te wachten tot ze er waren.
Ze moesten natuurlijk proberen de verloren tijd in te halen. Jasper bleek een verhoogde hartslag te hebben en is even in het gras gaan liggen. Hij heeft een warmtedeken over zich heen gekregen, die Martien bij zich had. Heeft een poosje voor in het busje gezeten en wat geslapen. Nadat de lunch achter de rug was zijn de mannen weer vol moed verder gegaan. Jasper is met ons meegereden. Zat bij Gérard in de wagen. Nu heeft Gérard ook wat aanspraak. Ik heb Chris bij mij voor in de wagen, die mij behulpzaam is bij het vinden van de plekken waar wij moeten zijn. De plek voor de middagpauze was door ons snel gevonden. Dat was bij het plaatsje Lützel waar Mieke en ik in 2014 ook waren geweest om de route te verkennen voor 2015. Ik herkende op de foto de punten die wij toen hadden bezocht om als pauzeplek te dienen. Nadat de mannen de dorst hadden gelest met frisdrank en wat koeken hadden gegeten zijn zij aan het laatste deel van de route van deze dag begonnen. Jasper heeft van hier nog een stuk meegelopen, omdat het stuk tot het centrum van Lützel een dalend traject is. Jasper is bij ons ingestapt en wij zijn richting eindpunt gegaan. De regen was in de loop van de middag gestopt en het was mooi wandelweer geworden daardoor. Het eindpunt ligt bij Forsthaus Hohenroth en daar zijn wij het bos ingereden. Na een paar km kwamen wij op de viersprong waar de mannen vanaf de Ederquelle langs komen.
Als iedereen is ingestapt gaan wij snel op weg naar Zur Schmitte, want door de aanhoudende regen is het best een pittige dag geweest. Wij zijn daar tegen half zes en is er tijd voor een biertje en dan snel douchen. Ik zie Mieke, Dette en Ulla ook al thuis zijn. Mino laat weten dat het tijd is om aan tafel te gaan en dat laten wij ons geen twee maal zeggen. Iedereen zoekt zijn plekje op en wij wachten gespannen af wat het vanavond zal worden. De kok heeft weer goed zijn best gedaan en ik moet bekennen, dat dit het enige moment van de dag is dat iedereen stil is. Dat betekent dat er volop aandacht voor het heerlijke eten is.
Na het diner gaan wij weer op ons gereserveerde plekje zitten in de gelagkamer. Aris werd verzocht zijn spullen voor de muziek weg te zetten vanavond, want er is nu een ingehuurde muziekkant die komt spelen. Ik merk dat hij dat niet zo leuk vind. Heeft alles in zijn auto geladen en liet weten, dat hij het niet opnieuw zou opzetten. Vond ook dat wij maandag niet veel aandacht aan zijn muziek hadden besteed, maar ja wat wil je met zo’n stel mannen. Die hebben het veel te druk met elkaar om te vertellen wat er het hele jaar is gebeurd en luisteren en passant naar de muziek. Deze muzikant was er verleden jaar ook, dus ik wist al dat het wel geluidvol avondje zou worden, want zacht spelen is erg moeilijk voor hem. Bij Aris kwam de liefde voor de muziek toch weer boven en hij heeft diverse keren een lied ten gehore gebracht. Ook nog een stuk van Toon Hermans gedeclameerd. Volgens mij is hij helemaal aan zijn trekken gekomen. Ook werd door het commandokoor volop meegezongen. De geschoolde stem van Jan hoorde je vaak boven alles uit. Het is dus een leuke avond geworden en de laatsten gingen tegen middernacht naar bed. Wij moeten morgen weer vroeg op, want elke dag is het een stukje verder rijden naar het beginpunt.