Dag 5 Sauerland
Blijf op de hoogte en volg Co Hartman
21 Juni 2016 | Duitsland, Ramsbeck
Bezoek aan Ramsbeck Bergbaumuseum
Vandaag wordt er niet meer gelopen en kunnen wij wat later uit bed komen dan op de wandeldagen. Ik heb mijn wekker op acht uur gezet, dat lijkt mij vroeg genoeg. Dit is onze laatste dag (in Sauerland dan) en die gaan wij goed besteden. Ik ben zeker niet als eerste in de ontbijtzaal, maar ook niet de laatste. Vroege vogels zijn er altijd. Na het ontbijt de koffers inpakken, want de kamers moeten weer gereed gemaakt worden voor de gasten die vandaag arriveren. Het is de bedoeling dat de kamers om tien uur leeg worden opgeleverd en dat is gelukt. Alle bagage staat in de hal en om een uur of tien beginnen wij met het inpakken hiervan in de busjes en de auto’s. Wij gaan een bezoek brengen aan het Bergbaumuseum in Ramsbeck. Dat is hier vlakbij, dus hebben wij geen haast. Tegen half elf zijn wij op de plaats van bestemming. Er staan al wat auto’s op de parkeerplaats en ik zie dat er een kleine stoet van oldtimers aankomt. Allemaal Nederlands kentekens, die zijn vast met een toertje bezig. Prachtige wagens zitten erbij. Uiteraard moet ik daar wat foto’s van maken, want ik vind die Amerikaanse sleeën die er bij zijn prachtig. Een genot om naar te kijken. Na het kopen van de kaartjes om de mijn in te mogen moeten wij een poosje wachten, want er is een groep in de mijn en die moet eerst weer naar boven komen. Wij verpozen ons in het museum en bewonderen daar vooral de mooie kristallen die er liggen. Op Internet kun je lezen wat er in deze mijn werd gedolven.
Er wordt omgeroepen dat wij naar de kleedkamer kunnen gaan. Wij krijgen allemaal een mooie helm en een blauwe jas. Daarna is het instappen geblazen en gaan wij in onze coupés zitten. De trein rijdt 1300 meter de mijn in naar een diepte van 300 meter. Je merkt dat direct als je eruit stapt. Het is hier een stuk frisser dan boven. Onze gids is een jonge man die veel weet over deze mijn. Heeft er zelf niet meer gewerkt, maar zijn familie wel. Het is ook nat hier, want uit het gesteente druppelt gestaag water. Alles wat de gids vertelt kan ik niet verstaan, maar wel genoeg zodat ik weet waar hij het over heeft. Wij maken een hele rondgang daar beneden en na een uur zijn wij het einde gekomen van deze bezichtiging. Het gezelschap stapt weer in de klaar staande trein en wij gaan naar boven. Misschien niet zo spectaculair als de brouwerij verleden jaar, maar het was zeker de moeite waard.
Wij maken nog een rondgang door het museum en dan zie je de machines die ook beneden werden gebruikt. Moesten soms, wegens de grote, eerst uit elkaar worden gehaald en dan onder de grond weer in elkaar worden gezet. Je krijgt respect voor de mensen die dat moesten doen.
Dit stukje heb ik van het Internet afgehaald:
De ertsmijn in Ramsbeck is een absolute aanrader als het gaat om uitstapjes in de omgeving. De ertsmijn heeft tot begin jaren 70 gedraaid en is daarna gesloten, behalve voor het publiek! Boven de grond bevindt zich een museum waar de historie van de mijn wordt verteld. Hier staan ook diverse machines en voertuigen die ondergronds zijn gebruikt. Leuk en leerzaam, er is bijvoorbeeld een klein stukje mijnschacht nagemaakt, waar je in plaats kunt nemen om te ervaren in welke kleine ruimtes men vroeger moest werken. Het echt interessante deel bevindt zich onder de grond. Eerst een overall aan en een helm op, dan in een trein die 1,5 km ondergronds gaat. Dit is echt niet geschikt voor mensen met claustrofobie! Ondergronds wordt uitleg gegeven over hoe vroeger gewerkt werd. Een aantal machines wordt ook daadwerkelijk in werking gezet om te laten zien hoe het er aan toe ging. De gidsen die de rondleiding doen zijn ex-mijnwerkers die na het sluiten van de mijn dit vrijwilligerswerk doen. Ze onderhouden het machinepark, kunnen zeer enthousiast vertellen en weten echt alles over de ertsmijn.
Na dit bezoek gaan wij naar de Bäckerei Hamich, waar wij een lichte lunch gebruiken en dat was het ook echt. Een soort bloemkoolsoep met paddenstoelen en blokjes kaas. Een broodje erbij en een glas mineraalwater en dat was onze lunch. Genoeg om de afstand Ramsbeck – Schaarsbergen te overbruggen. Hier hebben wij met elkaar onze eindmaaltijd gehouden. Wijmie van Barneveld is ook al aanwezig. Nadat wij een drankje hebben genomen vertelt onze gastheer dat de blauwe hap gereed staat. Ik ga even kijken en het ziet er fantastisch uit. Wij gaan aan tafel iedereen laat het zich goed smaken. Er zijn er die het zo lekker vinden dat ze nog een keertje gaan. En het was zeker de moeite waard om dat te doen. Jan houdt aan het einde van de maaltijd nog een toespraak en bedankt deze en gene voor hun inzet. Jasper wil ook nog even wat zeggen en het blijkt dat hij het fantastisch heeft gevonden en bedankt Martien nog eens extra voor de warme deken die hij kreeg tijdens de 1e dag van de wandeling toen zijn bloeddruk wat te hoog bleef. Hierna wordt het tijd om afscheid van elkaar te nemen en er wordt dan ook volop gedaan. Het was heel leuk om deze keer er een paar vrouwen bij de groep te hebben en zij hebben zich ook prima vermaakt. Wie weet wat er nog verder in het vat zit.
Vandaag wordt er niet meer gelopen en kunnen wij wat later uit bed komen dan op de wandeldagen. Ik heb mijn wekker op acht uur gezet, dat lijkt mij vroeg genoeg. Dit is onze laatste dag (in Sauerland dan) en die gaan wij goed besteden. Ik ben zeker niet als eerste in de ontbijtzaal, maar ook niet de laatste. Vroege vogels zijn er altijd. Na het ontbijt de koffers inpakken, want de kamers moeten weer gereed gemaakt worden voor de gasten die vandaag arriveren. Het is de bedoeling dat de kamers om tien uur leeg worden opgeleverd en dat is gelukt. Alle bagage staat in de hal en om een uur of tien beginnen wij met het inpakken hiervan in de busjes en de auto’s. Wij gaan een bezoek brengen aan het Bergbaumuseum in Ramsbeck. Dat is hier vlakbij, dus hebben wij geen haast. Tegen half elf zijn wij op de plaats van bestemming. Er staan al wat auto’s op de parkeerplaats en ik zie dat er een kleine stoet van oldtimers aankomt. Allemaal Nederlands kentekens, die zijn vast met een toertje bezig. Prachtige wagens zitten erbij. Uiteraard moet ik daar wat foto’s van maken, want ik vind die Amerikaanse sleeën die er bij zijn prachtig. Een genot om naar te kijken. Na het kopen van de kaartjes om de mijn in te mogen moeten wij een poosje wachten, want er is een groep in de mijn en die moet eerst weer naar boven komen. Wij verpozen ons in het museum en bewonderen daar vooral de mooie kristallen die er liggen. Op Internet kun je lezen wat er in deze mijn werd gedolven.
Er wordt omgeroepen dat wij naar de kleedkamer kunnen gaan. Wij krijgen allemaal een mooie helm en een blauwe jas. Daarna is het instappen geblazen en gaan wij in onze coupés zitten. De trein rijdt 1300 meter de mijn in naar een diepte van 300 meter. Je merkt dat direct als je eruit stapt. Het is hier een stuk frisser dan boven. Onze gids is een jonge man die veel weet over deze mijn. Heeft er zelf niet meer gewerkt, maar zijn familie wel. Het is ook nat hier, want uit het gesteente druppelt gestaag water. Alles wat de gids vertelt kan ik niet verstaan, maar wel genoeg zodat ik weet waar hij het over heeft. Wij maken een hele rondgang daar beneden en na een uur zijn wij het einde gekomen van deze bezichtiging. Het gezelschap stapt weer in de klaar staande trein en wij gaan naar boven. Misschien niet zo spectaculair als de brouwerij verleden jaar, maar het was zeker de moeite waard.
Wij maken nog een rondgang door het museum en dan zie je de machines die ook beneden werden gebruikt. Moesten soms, wegens de grote, eerst uit elkaar worden gehaald en dan onder de grond weer in elkaar worden gezet. Je krijgt respect voor de mensen die dat moesten doen.
Dit stukje heb ik van het Internet afgehaald:
De ertsmijn in Ramsbeck is een absolute aanrader als het gaat om uitstapjes in de omgeving. De ertsmijn heeft tot begin jaren 70 gedraaid en is daarna gesloten, behalve voor het publiek! Boven de grond bevindt zich een museum waar de historie van de mijn wordt verteld. Hier staan ook diverse machines en voertuigen die ondergronds zijn gebruikt. Leuk en leerzaam, er is bijvoorbeeld een klein stukje mijnschacht nagemaakt, waar je in plaats kunt nemen om te ervaren in welke kleine ruimtes men vroeger moest werken. Het echt interessante deel bevindt zich onder de grond. Eerst een overall aan en een helm op, dan in een trein die 1,5 km ondergronds gaat. Dit is echt niet geschikt voor mensen met claustrofobie! Ondergronds wordt uitleg gegeven over hoe vroeger gewerkt werd. Een aantal machines wordt ook daadwerkelijk in werking gezet om te laten zien hoe het er aan toe ging. De gidsen die de rondleiding doen zijn ex-mijnwerkers die na het sluiten van de mijn dit vrijwilligerswerk doen. Ze onderhouden het machinepark, kunnen zeer enthousiast vertellen en weten echt alles over de ertsmijn.
Na dit bezoek gaan wij naar de Bäckerei Hamich, waar wij een lichte lunch gebruiken en dat was het ook echt. Een soort bloemkoolsoep met paddenstoelen en blokjes kaas. Een broodje erbij en een glas mineraalwater en dat was onze lunch. Genoeg om de afstand Ramsbeck – Schaarsbergen te overbruggen. Hier hebben wij met elkaar onze eindmaaltijd gehouden. Wijmie van Barneveld is ook al aanwezig. Nadat wij een drankje hebben genomen vertelt onze gastheer dat de blauwe hap gereed staat. Ik ga even kijken en het ziet er fantastisch uit. Wij gaan aan tafel iedereen laat het zich goed smaken. Er zijn er die het zo lekker vinden dat ze nog een keertje gaan. En het was zeker de moeite waard om dat te doen. Jan houdt aan het einde van de maaltijd nog een toespraak en bedankt deze en gene voor hun inzet. Jasper wil ook nog even wat zeggen en het blijkt dat hij het fantastisch heeft gevonden en bedankt Martien nog eens extra voor de warme deken die hij kreeg tijdens de 1e dag van de wandeling toen zijn bloeddruk wat te hoog bleef. Hierna wordt het tijd om afscheid van elkaar te nemen en er wordt dan ook volop gedaan. Het was heel leuk om deze keer er een paar vrouwen bij de groep te hebben en zij hebben zich ook prima vermaakt. Wie weet wat er nog verder in het vat zit.
-
11 Juli 2016 - 15:39
Martien Van Barneveld:
Leuke foto's en een goed verslag leuk om weer even na te lezen en foto's te zien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
