Tweede week Zuid-Afrika

De 2e week in Zuid-Afrika
Het is nu maandag, de 7e dag dat wij in dit mooie land vertoeven. Wij hebben rustig aan gedaan en lekker uitgeslapen. Ik heb het verslag van de week ervoor wat bijgewerkt, zodat alles op de site gezet kan worden geplaatst. Na de lunch zijn Mieke en ik naar het winkelcentrum gegaan en daar nog wat spullen aangeschaft die wij mee naar Nederland willen nemen, zoals Commando Brandy en Amarula, ook een heel lekker drankje.
Ik moet zeggen dat ik steeds meer bewondering krijg voor Jason. Het is een stevige boy en helpt zijn Opa bij alles. HIj moppert wel eens, maar dat kan ik mij wel indenken, maar hij doet het toch maar. Zijn Opa uit bed halen en op de stoel zetten. Het is natuurlijk een lichaam dat niet meer meegeeft en dan komt er best wat bij kijken. Jan heeft een goede hulp aan hem en ook aan Sonja, want 's avonds doen ze het met ze tweeën. Ook naar het toilet brengen en zorgen dat Jan goed op het toilet kan zitten. Teagen heeft daar geen kracht voor, is te licht voor dit soort werk.
Dinsdag, dag 8, zijn wij al om 9.00 uur aangekleed en zit Jan in zijn rolstoel te wachten op Sonja. Hij moet vandaag weer naar de clinic voor zijn portie bloed. Sonja had nog wat in de winkel te regelen, maar is pas om kwart voor tien hier en kan ze haar vader wegbrengen. Wij hebben besloten om vandaag eens naar het nieuwe Fourways Mall te gaan. Het is inderdaad gigantisch geworden, maar ik vind dat er te weinig diversiteit is. Het lijkt de Hoofdstraat bij ons wel. Allemaal kledingwinkels en soms iets anders er tussendoor. Wij zijn er een uurtje of drie geweest en vonden het toen wel genoeg. Wij hebben nog wel een heerlijke milkshake genomen en daarna op naar huis en daar bleek de TV volop aan te staan, want anders verstaat Jan het niet meer. Het blijkt dat vanmiddag de aankomst van de De Bokke wordt verwacht. Het zag er zwart en wit van de mensen. Ik denk wel een paar duizend man. Het vliegtuig was nog niet eens aan. Nadat wij op TV zagen dat zij uitstapten duurde het meer dan 2 uur voor zij eindelijk door de deur de ontvangsthal inkwamen. Het was voor die tijd al gezing en er werd volop gehost, maar toen was helemaal van de gekke. Wel vonden wij het mooi om te zien dat dit dus ook kon. Wij zijn met Teagen naar de fish en chips kiosk geweest en daar hebben wij onze avondmaaltijd opgehaald. Teagen moest mij daar heen loodsen, maar kwam nog wel eens met links en rechts in de knoop. Uiteindelijk is alles goed gegaan en hebben wij thuis lekker gegeten. Nog even tussendoor. Ik had met Mildred afgesproken dat als zij in haar normale kleding was gekleed ik een foto van haar wilde nemen. Dat vond ze prima, dus dat hebben wij ook in de namiddag gedaan. Ze vond het leuk om te doen. Na het eten op tijd naar bed gegaan en wij waren vrij snel onder zeil. Op weg naar de volgende dag.
Het is woensdag, dag 9, en wij hoeven niet heel vroeg uit bed. Wij gaan weer rustig aan doen, want de temperatuur komt vandaag ook over de 30 graden. Wel lekker die warmte hoor, vooral als je er niet in hoeft te werken. Lekker op de stoep gezeten en Mildred heeft ons ontbijt gebracht. Zij is een fantastische vrouw. Als ik zie hoe ze met mijn broer omgaat, petje af. Ze is aan het studeren voor verpleegkundige en volgens ons krijgen ze daar een hele goede aan. Ook haar neef doet heel veel voor Jan. Hij is echt een mantelzorger. Jan boft met deze twee mensen. Mieke en ik hebben lekker op de stoep gezeten, een puzzelboekje erbij en zo komt de tijd wel om. Jan zat met de lunch ook aan tafel en wij hebben lekker nog wat met elkaar kunnen praten. Jan is erg doof en ondanks de gehoorapparaten moet er nog aardig luidkeels worden gesproken. Wij merken wel dat Jan Ria ontzettend mist. Jan zat op te tellen wie er hier allemaal waren geweest en dat zijn er toch heel wat in de loop van de tijd. Als je nagaat dat hij 19 jaar was toen hij hier naar toe ging en dacht: "Nu zie ik niemand meer", mag hij niet klagen wie er allemaal zijn geweest en dat doet hem goed. Mieke en ik zijn in de namiddag nog wat inkopen wezen doen en denken dat wij zo goed als zeker alles hebben. Alleen voor Verena heb ik nog niet gevonden wat zij graag wil. Misschien straks onderweg, anders maar wat anders. Ik weet niet of Rutger en Nikita ook iets in hun gedachten hebben, maar door hoor ik dan wel.
Donderdag, dag 10, zijn Mieke en ik bij Willy Swanepoel op bezoek geweest. (Hij was woensdag even in Lonehill langs geweest). Willy was getrouwd met Marlien, die pas is overleden aan kanker. Ze heeft het jaren volgehouden, maar uiteindelijk toch de strijd verloren. Ik moest wel zoeken om de plek te vinden, want mijn Garmin wis niet de plek waar hij woonde en na 2 jaar afwezigheid moest ik ook wat zoeken. Uiteindelijk wel gevonden. Ik reed langs een ingang van een park en zei tegen Mieke: "Hier is het"en dat bleek ook zo te zijn. Hij woont op een pracht plek vlakbij Hartebeespoortdam. De wilde dieren lopen door zijn tuin, heel leuk, maar het nadeel is dat de bokken al de struiken kaal vreten. Wij hebben lekker gekletst, maar ik merk dat het overlijden van Marlien niet in zijn koude kleren is gaan zitten. Hij mist haar ontzettend. Zij was de stuwende kracht van het gezin. Hij woont in dit grote huis in zijn eentje. Heeft momenteel eigenlijk nergens zin in. Niet zo gek natuurlijk en hij zal eerst het hele jaar moeten doormaken. Hij zag er wel prima uit, maar rookt de ene sigaret na de andere. Hij rookte altijd al veel, maar nu nog meer. Om een uurtje of drie zijn weer wij weer huiswaarts gegaan via een andere weg. De heenweg gingen wij via de 511 en die is beslist niet aan te raden. Wel gezien dat er ontzettend veel wordt gebouwd aan woningen, maar dan wel de hoogte in. Geen stikstof restricties, dat kennen ze hier niet, bouwen is de hoofdzaak. Vlak voor Diepsloot, een heel groot illegaal dorp, waar de gemeente niets aan doet was de weg opgebroken, niet voor een km of zo, maar wel over een km of tien. Stuiven fantastisch en die Zuid-Afrikaners, zowel blank als zwart trekken zich van snelheids- en inhaalborden niets aan. De terugweg via de 512 gereden en dat ging prima. Thuis gekomen, lekker buiten gezeten met een puzzelboekje en heerlijk groot glas Gemberbier, dat is heerlijk. Sonja heeft 's avonds weer een heerlijk diner gemaakt. Ik wil graag het recept van haar hebben, kunnen wij het thuis ook maken. Om negen uur naar bed gegaan en heerlijk geslapen. De dagen van woensdag tot en met zondag hebben wij gewoon rustig aangedaan. Verder de gewone dingen gedaan, zoals naar Lonehill Shoppingscentrum geweest. Wat wijn gekocht, gingerbier etc. Zondag zijn wij met Jan en Jason ter kerke gegaan. Daar de Oma van Jason ontmoet en na afloop koffie gedronken in de koffiekamer. Jason moest nog wat nablijven, maar was eindelijk zover dat wij konden vertrekken. Zijn wij naar Sonja gegaan, die deze dag gewoon moet werken en hebben daar koffie gedronken bij haar buurman. Mieke en ik hebben voorgesteld om vanmiddag met elkaar uit eten te gaan, zeg maar een "dank je wel diner" . Dat gaan wij dus doen zo gauw Sonja haar winkel heeft gesloten. Sonja heeft gebeld en het is niet nodig om een reservering te maken. Nadat Sonja thuis is gekomen gaan wij met elkaar op weg naar T 'N T gegaan. Geen idee wat dat betekent, maar het was een mooi restaurant. Een plek gezocht in de schaduw en wij hebben daar een heerlijk diner met elkaar gehad. Jason zei dat hij nog nooit zulk heerlijk vlees had gegeten. Jan had kippenniertjes gegeten, dat is zijn lievelingskost. Sonja vertelde dat haar Pa in een goed humeur was en genoot van alles. Mieke en ik hebben Kingklip gegeten. Dat is een heerlijke, stevige witvis. Ook het dessert was niet te versmaden. Dat kun je hier nog wel eens doen. De prijzen zijn hier iets anders dan bij ons. Daarna op weg naar huis. Wij merkten dat Jan wel moe was, maar ervan had genoten. Ook Sonja vertelde dat Jan helemaal was opgefleurd. Wij zijn op tijd naar bed gegaan en hebben een heerlijke geslapen. Dit is het einde van week 2.